Dążenie do bezpieczeństwa polega zatem na tworzeniu „optymalnych warunków wewnętrznego, bezkonfliktowego rozwoju istotnych składników danego systemu, jak i na eliminowaniu jego ewentualnego zewnętrznego zagrożenia przez przyczynianie się do takiego ukształtowania otoczenia zewnętrznego, które by sprzyjało harmonijnemu, symbiotycz- nemu rozwojowi szerszego organizmu lub systemu”.Podkreślano, że system bezpieczeństwa zbiorowego^ uniwersalnego lub regionalnego — „nie musi być rozpatrywany wyłącznie jako system zbiorowych sankcji”, że organizacja zbiorowego bezpieczeństwa wymaga rozwoju współpracy w celu zapobiegania metodom presji i użycia siły; w konsekwencji system bezpieczeństwa zbiorowego „wymaga dużo bardziej rozwiniętego mechanizmu prawnego i politycznego”.