Zgodnie z przyjętym sformułowaniem zasady o niestosowaniu siły „każde państwo obowiązane jest do powstrzymania się w swych stosunkach międzynarodowych od uciekania się do groźby lub użycia siły bądź to przeciwko integralności terytorialnej lub niezawisłości politycznej każdego państwa, bądź też w inny sposób, niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych”. W dalszych postanowieniach stwierdzono, że stosowanie groźby lub użycie siły „stanowią naruszenie prawa międzynarodowego i Karty”, natomiast „wojna napastnicza stanowi zbrodnię przeciwko pokojowi i pociąga za sobą odpowiedzialność na podstawie prawa międzynarodowego”. W szczególności państwa obowiązane są do powstrzymania się od stosowania groźby i użycia siły w celu naruszenia istniejących granic innych państw, a także międzynarodowych linii demarkacyjnych oraz linii rozejmowych ustalonych w umowach międzynarodowych.