Wysiłki — zmierzające do skłonienia państw, by zgodziły się na obligatoryjne orzecznictwo sądów międzynarodowych w odniesieniu do pewnych kategorii sporów — podjęto po I wojnie światowej w okresie tworzenia Ligi Narodów. W Pakcie Ligi Narodów (art. 13) znajdujemy określenie sporów nadających się do rozstrzygnięcia rozjemczego lub sądowego. Do tej kategorii sporów zaliczono zatargi dotyczące:Interpretacji umowy międzynarodowej.Jakiegokolwiek zagadnienia prawa międzynarodowego.Istnienia faktu, który — w razie stwierdzenia — stanowiłby naruszenie zobowiązania międzynarodowego.Rodzaju lub rozmiarów odszkodowania należnego z tytułu naruszenia zobowiązania międzynarodowego. Przy tworzeniu Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej państwa nie zgodziły się na zasadę obligatoryjnego orzecznictwa Trybunału w odniesieniu do sporów prawnych. Kompetencja tego Trybunału oparta została na zasadzie jurysdykcji fakultatywnej (dobrowolnej), co oznacza, że Trybunał może rozpoznawać sprawy tylko wówczas, gdy obie strony wyrażą na to zgodę.
ZMIERZAJĄCE WYSIŁKI
