Wysiłki — zmierzające do skłonienia państw, by zgodziły się na obligatoryjne orzecznictwo sądów międzynarodowych w odniesieniu do pewnych ka­tegorii sporów — podjęto po I wojnie światowej w okresie tworzenia Ligi Narodów. W Pakcie Ligi Na­rodów (art. 13) znajdujemy określenie sporów nada­jących się do rozstrzygnięcia rozjemczego lub są­dowego. Do tej kategorii sporów zaliczono zatargi dotyczące:Interpretacji umowy międzynarodowej.Jakiegokolwiek zagadnienia prawa międzyna­rodowego.Istnienia faktu, który — w razie stwierdzenia — stanowiłby naruszenie zobowiązania międzynarodo­wego.Rodzaju lub rozmiarów odszkodowania należne­go z tytułu naruszenia zobowiązania międzynarodo­wego. Przy tworzeniu Stałego Trybunału Sprawiedli­wości Międzynarodowej państwa nie zgodziły się na zasadę obligatoryjnego orzecznictwa Trybunału w odniesieniu do sporów prawnych. Kompetencja tego Trybunału oparta została na zasadzie jurysdykcji fakultatywnej (dobrowolnej), co oznacza, że Trybu­nał może rozpoznawać sprawy tylko wówczas, gdy obie strony wyrażą na to zgodę.