Zaznaczyć jednak należy, że Karta w art. 51 potwierdza prawo każdego członka ONZ, przeciwko któremu dokonano zbrojnej napaści, do indywidualnej i zbiorowej samoobrony, zanim Rada Bezpieczeństwa zastosuje odpowiednie środki. Frzepis ten jest prawnym uzasadnieniem traktatów przymierza obejmujących współpracę wojskową, zawieranych przez członków ONZ. Już w dobie wielkich konferencji haskich podjęto próby zmierzające do ograniczenia prawa państw w zakresie posługiwania się środkami wojennymi i rozważano możliwości obligatoryjnego (obowiązkowego) orzecznictwa sądów międzynarodowych w sporach mających charakter prawny. U podstaw akcji na rzecz obligatoryjnego orzecznictwa sądów międzynarodowych znajdowało się przekonanie, że w ten sposób można będzie uniknąć wojen. Przekonanie to znalazło wyraz w haśle: „pokój przez prawo”.
POTWIERDZONE PRAWO
