Zebrano w nich rozwinięto argumenty na rzecz suwerenności państwowej, przedstawiono zasady polityki zagranicznej wolnej od wpływów religijno-moralnych. Idea równości prawnej państw zastąpiła dawną zasadę supremacji cesarskiej. Rychło uzupełniono ją zasadą równowagi potęg politycznych, która przez długi czas stanowiła dyrektywę w polityce zagranicznej państw europejskich. Według tej zasady państwa europejskie powinny być równe nie tylko pod względem prawnym, ale i faktycznym, w tym znaczeniu, że żadne z nich potęgą i wpływami nie powinno wyrastać ponad inne państwa i stanowić dla nich groźby. Wieki XVII i XVIII wypełniały wojny usprawiedliwiane zachowaniem równowagi politycznej.