Narada przedstawicieli partii komunistycznych i robotniczych z 1960 r. określiła społeczność krajów socjalistycznych jako „specjalnego rodzaju wspólnotę społeczną, gospodarczą i polityczną wolnych i suwerennych narodów złączonych ścisłymi więzami międzynarodowej solidarności socjalistycznej, jednością wspólnych interesów i celów, kroczących drogą socjalizmu i komunizmu”.Sekretarz generalny KC KPZR L. Breżniew w przemówieniu na VII Zjeździe PZPR stwierdził: „Wspólnota krajów socjalistycznych opiera się nie tylko na wspólnocie interesów państwowych grupy krajów, lecz stanowi rodzinę narodów kierowanych przez marksistowsko- -leninowskie partie zespolone wspólnym światopoglądem, wspólnymi szczytnymi celami, stosunkami braterskiej solidarności i wzajemnego poparcia […] to dobrowolny sojusz równoprawnych, suwerennych i niezawisłych państw, które jako państwa socjalistyczne czerpią swoją potęgę i dobrobyt wyłącznie z wolnej pracy swoich narodów, nie znając wyzysku u siebie ani nie wyzyskując pracy i bogactw innych krajów i narodów.”