W następnym artykule stwierdzono wyraźnie, że wszelka wojna lub groźba wojny — niezależnie od tego, czy dotyczy bezpośrednio jednego z członków Ligi, czy nie — interesuje całą Ligę i że Liga powinna przedsięwziąć wszelkie środki zdolne skutecznie zapewnić pokój.W zakresie ograniczenia prawa państw do prowadzenia wojen jeszcze dalej poszły te państwa, które zawarły w 1928 r. pakt paryski (zwany paktem Kellogga). W pakcie tym układające się strony potępiają uciekanie się do wojny jako sposobu załatwiania sporów międzynarodowych i wyrzekają się jej jako narzędzia polityki w swych wzajemnych stosunkach oraz uznają, że wszystkie spory i konflikty między nimi — bez względu na ich naturę i pochodzenie — winny być rozstrzygane wyłącznie za pomocą środków pokojowych. System zbiorowego bezpieczeństwa stworzony w obrębie Ligi Narodów nie istniał długo.
ZBIOROWE BEZPIECZEŃSTWO
