Na ukształtowanie się przekonania, że tradycyjny system bezpieczeństwa nie odpowiada potrzebom współczesności i że konieczne są wysiłki zmierzające do wyeliminowania wojen z życia międzynarodowego — złożyły się różne czynniki, takie jak postęp w technice, który sprawił, że wojny stały się znacznie bardziej krwawe i coraz bardziej kosztowne, dążenie do uniknięcia wydatków na zbrojenia, które coraz dotkliwiej obciążają budżety państw, podniesienie się poziomu oświaty ludności wraz z postępującym procesem demokratyzacji. Wysiłki te, bynajmniej nie uwieńczone sukcesem, stanowią jeden z węzłowych problemów naszego stulecia, które nazwano „wiekiem zorganizowanej walki przeciwko wojnie”.Po I wojnie światowej utworzono Ligę Narodów. Statut jej oparto na zasadzie zbiorowego bezpieczeństwa. Art. 10 tego statutu (Paktu Ligi Narodów) głosił, że członkowie Ligi zobowiązują się szanować i chronić przed wszelką napaścią z zewnątrz całość terytorialną i niezależność polityczną wszystkich członków Ligi.