Na międzynarodowym sympozjum poświęconym zagadnieniom polityki niezaangażowama, zwołanym do Nowego Sadu w Jugosławii w styczniu 1969 r., w dyskusji nad perspektywami polityki niezaangażowania wyrażano poglądy odmawiające tej polityce, jako przestarzałej kategorii stosunków międzynarodowych, jakichkolwiek perspektyw na przyszłość. Wskazywano jednocześnie że koncepcja niezaangażowania jest funkcją istnienia bloków i zimnej wojny, a w konsekwencji — jest historycznie ograniczona do okresu zimnej wojny Przeciwnicy tego poglądu starali się wykazać że nowe trendy w rozwoju stosunków międzynarodowych stwarzają dla państw niezaangażowanych nie mniej, lecz nawet bardziej sprzyjające warunki działania aniżeli okres polaryzacji bloków. Niemniej i oni podkreślali potrzebę „ponownego zdefiniowania” polityki niezaangażowania i potraktowania jej jako wyrazu narodowych interesów bardzo wielu państw, ich aspiracji do niepodległości równego udziału w stosunkach międzynarodowych.