Nie można jednak powoływać się na zmianę okoliczności, gdy umowa ustaliła granice państwowe, a także wówczas, gdy zmiany nastąpiły w rezultacie niedopełnienia obowiązków przez powołującą się stronę. Państwo może też powołać się na błąd w umowie, na przymus zastosowany wobec jego przedstawicieli lub przekupienie ich jako na czynnik powodujący nieważność umowy. Nieważne są umowy sprzeczne z imperatywną normą prawa międzynarodowego (tzw. ius cogens), to znaczy z normą przyjętą i uznaną przez społeczność międzynarodową, od której odstępstwo nie jest dopuszczalne. Nieważne są również umowy zawarte w wyniku groźby lub użycia siły z pogwałceniem zasad prawa międzynarodowego, wyrażonych w Karcie Narodów Zjednoczonych (artykuły 42—62 wiedeńskiej konwencji z 1969 r. o prawie traktatów).