Autor jest zdania, że przez określenie współistnienia jako walki klasowej dok­tryna nabrała charakteru pełnego sprzeczności i dwuznacznego: z jednej strony oferuje ona współ­pracę, a z drugiej — zapowiada walkę, proklamuje zasadę niemieszania się w sprawy wewnętrzne i ści­słego respektowania suwerenności obcych państw, zastrzega sobie jednak prawo popierania wojen spra­wiedliwych. Grupę tworzą autorzy, którzy akceptują zasadę pokojowego współistnienia, jednak formułu­ją określone warunki, w których takie współistnie­nie musiałoby być realizowane, aby mógł się na nie zgodzić Zachód. Do grupy tej należy wielu polity­ków socjaldemokracji zachodnioeuropejskiej, należą tu także niektórzy politycy amerykańscy.