U podstaw tej koncepcji znajdujemy za­łożenie, że prawo może obowiązywać tylko wów­czas, kiedy istnieje określone kwantum jednolitych poglądów ideologicznych. Tak np. Leibholz po przed­stawieniu aktualnego stanu prawa międzynarodo­wego, które znajduje się w „pełni kryzysu”, spowo­dowanego przewrotami i wydarzeniami naszego stu­lecia, stwierdza, że „dopóki nie nastąpi światopo­glądowa homogeniczność, dopóki jedna ideologia nie zwiąże znów członków wspólnoty narodów i dopóki wielkie mocarstwa nie będą gotowe wyrzec się swej suwerenności — nie będziemy mogli mówić o wspól­nocie prawnej, która na tę nazwę zasługuje”. We­dług Wilka — „nie istnieje już zjawisko prawa mię­dzynarodowego obowiązującego powszechnie […], jest tylko dyskusyjne przypuszczenie, które w świetle dzisiejszych badań można przyjąć lub odrzucić.” Według innych autorów — bezużyteczne są rozwa­żania na temat międzynarodowego porządku praw­nego do czasu usunięcia różnic ideologicznych.