Nie bez wpływu na zainteresowanie bezpieczeństwem regionalnym jest też rozwój współpracy regionalnej w dziedzinie gospodarczej i kulturalnej. W Europie tendencje do rozwoju wielostronnej współpracy regionalnej znalazły wyraz w negocjacjach przedstawicieli państw europejskich (Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy) i w Akcie Końcowym podpisanym w Helsinkach w 1975 r. Coraz więcej zwolenników zyskuje idea bezpieczeństwa zbiorowego w Azji, a także w innych regionach świata, przy czym podkreśla się, że organizacja regionalna może okazać się bardziej efektywnym instrumentem służącym utrzymaniu pokoju niż organizacja uniwersalna.Wielu autorów wymienia nowe elementy natury politycznej, gospodarczej i wojskowej, sprzyjające tworzeniu regionalnych systemów bezpieczeństwa. Podkreśla się, że regionalizm — jak o tym świadczy powojenny rozwój stosunków międzynarodowych — jest „we współczesnej społeczności międzynarodowej życiowym faktem”, który znalazł wyraz w utworzeniu pewnej liczby organizacji międzynarodowych i zawieraniu układów regionalnych, a także w powstaniu „wokół supermocarstw ugrupowań politycznych, ideologicznych, a nawet ekonomicznych”, że zarówno odprężenie w stosunkach międzynarodowych, jak i postęp w technice wojskowej działają na rzecz regiionalistycznych koncepcji bezpieczeństwa.