Zacznijmy od genezy i rozwoju idei pokojowego współistnienia.W dyskusjach nad koncepcją pokojowego współistnienia odwoływano się wielokrotnie do mniej lub bardziej odległych analogii historycznych. Szczególnie dwa układy stosunków międzynarodowych z przeszłości służyły jako przykład pokojowego współistnienia. Były to stosunki między państwami chrześcijańskimi i państwami islamu po zakończeniu wypraw krzyżowych oraz stosunki między państwami katolickimi i państwami protestanckimi po zakończeniu wojen religijnych. Nawiązując do współistnienia chrześcijaństwa z islamem powoływano się na słynny traktat francusko-turecki z 1535 r., zawarty zaledwie kilka lat po nieudanych próbach wznowienia przez papieża wypraw krzyżowych. Argumentację tej decyzji zawiera pismo króla Franciszka I do papieża: „Błędy ludzi i ich niedoskonałość nie pozwalają na zjednoczenie się w tej samej religii, ale różnica kultu, jak również zwyczajów, nie niszczy naturalnej społeczności ludzkiej.”