W przeszłości jednak wielokrotnie za­stosowanie pomocy własnej łączyło się z użyciem sił zbrojnych lub z groźbą użycia tych sił, a zatem miało charakter interwencji zakazanej przez prawo międzynarodowe. Istotą prawną pomocy własnej jest to, że nie wywołuje ona stanu wojennego ze wszyst­kimi jego następstwami prawnymi. Do środków pomocy własnej zalicza się: Retorsję, która oznacza działanie państwa na^– ruszające interesy drugiego państwa, w odpowiedzi na działanie tegoż państwa o podobnym charakterze. W tym przypadku ani jedno, ani drugie państwo nie narusza przepisów prawa międzynarodowego, postępuje zatem zgodnie z tym prawem, niemniej uderza w interesy drugiego państwa działając w spo­sób dyskryminacyjny. Najczęstsze formy retorsji to: wysiedlenie obywateli drugiego państwa, odmowa lub odebranie exequatur konsulom oraz tzw. „woj­na celna . Ta ostatnia polega na znacznie wyższym cleniu towarów importowanych z jakiegoś kraju w stosunku do ceł na towary importowane z innych krajów.